Hallo Mangasakka,

Zeer waarschijnlijk is dan toch het zender gedeelte in je portable of het ontvangst gedeelte in je handset defect.
Dat je weinig of geen foutmeldingen op internet vindt is mogelijk te wijten aan het feit dat DECT bijna niet meer gebruikt wordt...

Welk model heb je?

SoftAid              

Zou daar nog iets aan te herstellen zijn?

Ik vrees er voor.... 
Kosten om zulke elektronica te herstellen zijn hoger dan de aanschaf van een nieuwe.

Ik heb nog een C-450 liggen, daarom vroeg ik naar het type.
Die C-450 kon je zo krijgen, maar deze is inferieur aan de C-620.
Daar zou je niet gelukkig mee zijn.

Groeten,

SoftAid              

Hoi Softaid!

M'n probleem is opgelost 
Ik ben m'n licht gaan opsteken in de Telenetwinkel en heb een 'systeempin" gekregen van die meneer. Ik heb in m'n foontje zitten tokkelen, bij "instellingen", "systeem", en "herstel - basis en handset". Daar moest je die pin invoeren, en toen ging het weer... 

Ik ben vreet blij dat m'n Gigaset niet echt iets mankeerde; ik hoef tot mijn tevredenheid m'n vertrouwen in de soliditeit van Siemens niet te herzien, en zoals ik ook al zei wordt het type C620 niet meer gemaakt... tegenwoordig zijn kabeltjes passé, en werken koptelefoons draadloos met bluetooth, hé. Maar mijn koptelefoon heeft geen bluetooth en dan zou ik niet alleen een nieuwe DECT moeten kopen, maar ook nog's een nieuwe koptelefoon.
En de gasfactuur is te hoog voor al dat gekoop! 

Enfin. Ik ben getroost, jij bedankt voor je hulp

Ik heb nog een andere, die ik door de Gigaset heb vervangen. Ik wou die tweedehands verkopen, al is het waar wat je zegt, ze zijn niks meer waard. Vreemd, want het is knap handig.
Ik heb wel een mobiele telefoon, zo'n klein ding, maar die ligt meestal ergens "uitgehongerd" te liggen. Ik ben niet zo'n gee-es-emmer.  Er ligt hier nog een smartphone ook, maar daar maak ik alleen foto's mee, die is geeneens aangesloten.
Mijn leven speelt zich niet af op Facebook of zo, dus zijn dat gewoon gadgets voor mij. Ik heb genoeg aan mijn pc en een doodgewone telefoon.

Die meneer van de Telenet is ook een grote fan van Siemens Gigaset, hij verkoopt er ook in de winkel en wou absoluut niet geloven dat mijn foon kapot was. Gigasets gaan niet kapot, zei hij. Hij had er nog van in de tijd, dat het telefoonnet van Belgacom was, en je er zo één kon huren; dat waren turkooisblauwe Gigasets. Ik heb er lang geleden ook zo één gehad, mooi om te zien, al leek het wel meer op speelgoed. Awel, en dat ding werkt nog altijd, en binnen honderd jaar zal dat nog werken, zei hij.
Het is omdat hij weigerde te geloven dat een Gigaset zo iets vreemds mankeerde (niet kunnen opbellen, maar wél opgebeld kunnen worden?  ) dat hij is gaan peinzen en me dat PIN aan de hand gedaan heeft. Dat is een pin dat je moet invoeren om iets te doen wat we bij een pc "systeemherstel" zouden noemen, in feite is dat de fabrieksinstellingen terugzetten, zei hij. Doorgaans weet een klant niet eens dat dat daar in zit: maar àls je dat weet, kun je er een eigen pin voor kiezen. Normaliter is het de standaardpin, en dat is 0000. Probeer dat eens, zei hij. Dat moét lukken.
Ik heb daar dan die vier nullen ingetikt, en toen eens geprobeerd. En ja hoor.

Ik heb hem nog opgebeld om hem van het goede nieuws op de hoogte te stellen, en hij zei: ik wist het wel, Gigaset kàn domweg niet kapot gaan. 

Mijn oren zijn nog okee, behalve als er teveel achtergrondlawaai is. Maar ik ben gewoon te lui om het gebruik van die smartphones te gaan "studeren". Ik ben er zeker van dat ik dat zou kunnen, makkelijk. Maar ik heb geen goesting om eraan te beginnen. Het sop is de kool niet waard. Je hebt wel een paar van die apps die nuttig zouden kunnen wezen, maar ... pfff, laat maar.

Dat klein mobiel dingetje kan alleen telefoneren, en (hele slechte) fotootjes maken.
Dat is feitelijk al wat ik van een mobiele telefoon verwacht: in het zeldzame geval dat ik ergens weg van huis ben en er gebeurt iets voor mijn ogen of met mijzelf, dat ik de ambulance of de brandweer of de flikken kan opbellen. Verder kan ik niks verzinnen waarom ik persé een "mobiele" telefoon bij mij zou moeten hebben.  Ik hoef niemand op te bellen al lopend over de straat of in de supermarkt, ik zou niet weten wie. Dus die hele "mobiliteit" van een mobiele telefoon is redelijk relatief qua waarde, voor mij. Wil ik iemand opbellen, een dienst of een bedrijf of zo, dan doe ik dat thuis, van achter mijn bureau. En op mijn bureau staat mijn goeie trouwe Gigaset, dus.  Wiens batterijen nooit plat zijn omdat hij altijd op zijn stationnetje staat, dat hem opgeladen houdt.  En waar een gaatje inzit om mijn koptelefoon op aan te sluiten, zodat ik al telefonerend kan schrijven of tekenen.

Een bijkomend voordeel van dit soort leven is dat de Overheid je nooit kan opsporen.  De meeste mensen hebben er geen flauw idee van, dat ze met hun gsm vrijwillig een 'tracking device" meedragen, zoals die wilde dieren die de natuurobservatoren vangen en een zendertje omdoen, zodat ze hun gaan en staan kunnen kennen, weet je wel?
Ik kan niet zeggen dat ik erg paranoide ben. Maar ik vind het toch well een lekker gevoel dat de Overheid niet over mijn schouder kan meekijken waar ik naartoe ga.